Paweł Jasiewicz działa na skraju dizajnu i sztuki. Jego poszukiwaniom form, materiałów i technik towarzyszy radość z ręcznej pracy, ludyczna lekkość i ciekawość świata godna etnografa Paweł przypomina XIX-wiecznego odkrywcę: ma głód podróży, a jednocześnie etnograficzne zacięcie, które pcha go do poznawania starych technik obróbki drewna i mało znanych typologii przedmiotów, które z owego drewna można wykonać. Jako człowiek i jako twórca wciąż szuka: rozwija interesujące go motywy i wychodzi poza własną strefę komfortu projektując i wykonując nie tylko meble czy przedmioty artystyczne, ale też obiekty w skali małej architektury, jak pejzażowa ławka w Bergen lub zintegrowane wielkoformatowe elementy wyposażenia wnętrz, jak barierka trzykondygnacyjnych schodów w prywatnej rezydencji w Warszawie.
Paweł Jasiewicz
Poszukiwaniu formy, materiałów i technik towarzyszy mi radość z ręcznej pracy, ludyczna lekkość i ciekawość świata godna etnografa
Ulubioną przez Pawła materią jest drewno. Dzieje się tak od dnia, w którym wyszedł na górny pokład frachtowca u wybrzeży Szwecji i zobaczył ciągnący się wzdłuż burty wilgotny i pachnący świerkowy las. Od tamtego olśnienia były starszy marynarz Jasiewicz konsekwentnie zajmuje się projektowaniem, kształtowaniem i poznawaniem drewna pod każdą postacią. Drewna ciężkiego, jak mokry pień modrzewia i cienkiego jak papier cedrowego forniru, drewien rodzimych i tak egzotycznych, jak australijskie wandoo.
