Stowarzyszenie Nów. Nowe Rzemiosło zaprasza na trzecią edycję wydarzenia X NÓW, odbywającą się na warszawskim Powiślu. W witrynach partnerskich lokali przy ulicach Topiel, Tamka i Kopernika prezentowane są unikatowe obiekty wykonane przez członkinie i członków stowarzyszenia Nów. Nowe Rzemiosło – reprezentantki i reprezentantów nowego rzemiosła.
Warszawskie Powiśle przez wieki było dzielnicą przemysłu i warsztatów rzemieślniczych. Jego wizerunek radykalnie zmienił się w ostatnich latach – obszar przekształcił się w nowoczesną, dynamiczną i zróżnicowaną ostoję wielkomiejskiego życia. W tym czasie zmieniało się też samo rzemiosło, odchodząc od wytwórczej tradycji manufaktur na rzecz poszukiwania oryginalności, autorskiego charakteru i artystycznej ekspresji. Projekt X NÓW jest więc spotkaniem po latach dawnej rzemieślniczej dzielnicy z nowym rzemiosłem.
Na wystawie prezentowane są meble, tkaniny, obiekty użytkowe i dekoracyjne z drewna, szkła i ceramiki. Artystyczne interwencje w witrynach grupy kreatywnej NOWY®ŁAD, salonu optycznego Kōgaku, kwiaciarni BUSZ, sklepów z autorską biżuterią elfjoy i SARNA DESIGN, przestrzeni SOUL HAIR, butiku haratyk i Atelier HAWROT tworzą spójną trasę wystaw angażującą przechodniów i zapraszającą do sprawdzenia, co czeka na nich w kolejnej witrynie. X NÓW na jeden wakacyjny miesiąc zamienia ten fragment miasta w miejską galerię współczesnego rzemiosła otwartą całodobowo, przez siedem dni w tygodniu.
Rzemieślnicy i rzemieślniczki:
Kalina Bańka-Kulka, Huba, Aleksander Oniszh, P55 Mirrors, Filomena Smola, Studio Tafla, Beata Szczepaniak, Jakub Święcicki, Tartaruga, Robert Wieczorek, Beata Wietrzyńska/In Weave, Cyryl Zakrzewski, Magdalena Zarychta
Otwarcie wystaw w formie spaceru: piątek, 21.06.2024, godz. 18.00
Start: NOWY®ŁAD ul. Topiel 6/b
Koniec: Atelier HAWROT ul. Kopernika 8/18
Czas trwania wystawy: 22.06 – 21.07.2024
Patronat medialny: Vogue Living
Partner wydarzenia: Winnica Kamil Barczentewicz
Organizator: Nów. Nowe Rzemiosło
Kurator: Jakub Przyborowski
Oprawa graficzna: Jakub Święcicki
Zdjęcia: Matylda Polak
OBIEKTY WEDŁUG LOKALIZACJI NA MAPIE:
1. NOWY®ŁAD X NÓW, ul. Topiel 6
Kalina Bańka-Kulka, Cukierki, 2019
technika i materiał: szkło dmuchane, ręcznie formowane
Prezentowane obiekty formalnie przypominają puste kolorowe opakowania po wcześniej spożytych produktach. Pieczołowicie przygotowane i krzykliwe formy zmieniają swoją pierwotną funkcję. Bezużyteczne opakowania, pozbawione swojej zawartości, same stają się obiektem zainteresowania, przykuwają uwagę i tworzą zestaw unikatowych szklanych „objects d’art”
IG: instagram.com/kalinabankakulka/
P55 Mirrors, lustra Blue Cob, Magenta Lit, Yellow Cad z serii Color, 2023
technika i materiał: podlew srebrny na szkle Optiwhite™, farba akrylowa, czarna płyta MDF
Kolory mają moc! Pełnią wiele różnych funkcji w życiu człowieka, od wyrażania emocji i komunikacji po estetykę i kreatywność. Są one ważnym elementem naszego codziennego doświadczenia i mają wpływ na nasze odczucia i zachowania. Kolekcja Color powstała właśnie z potrzeby wizualnej stymulacji, a czas, w którym powstał pomysł na kolekcję – szary, zimowy miesiąc luty, z małą ilością światła dziennego – sprzyjał wywołaniu tej potrzeby. Jest to kolekcja minimalistyczna, a jednocześnie wyrafinowana dzięki nieregularnym detalom i akcentom kolorystycznym.
Lustra wykonane są w technice podlewu srebrnego, wynalezionej w XIX wieku. Nieregularny kształt powierzchni lustrzanej obrazuje sam proces powstawania, podczas którego roztwór srebrzący rozpływa się po tafli szkła.
Naturalna nieregularność lustra połączona z jednolitym tłem wybrzmiewa prostotą i minimalizmem. Powierzchnia warstwy lustrzanej kontrastuje z geometrycznym, regularnym kształtem lustra, co dodaje mu interesującej dynamiki.
2. BUSZ X NÓW, ul. Tamka 34
Beata Szczepaniak, rzeźba z cyklu Niebieskie migdały, 2024
technika i materiał: ceramika angobowana formowana ręcznie
Praca jest częścią cyklu Niebieskie migdały czyli nieskrępowanych niczym myśli, bujaniem w obłokach, które mimo iż przyjemne, kojące i wyzwalające to nadużywane potrafią zwieść na manowce odrywając zbyt mocno swą ofiarę od rzeczywistości. Znakiem rozpoznawczym cyklu są intensywne kolory i kropeczki niczym wysypka.
IG: instagram.com/beata_szczepaniak_sculpture/
3. Kōgaku X NÓW, ul. Tamka 34
Studio Tafla, Fisk, 2022
technika i materiał: mozaika z ceramiki szlachetnej barwionej w masie, smalty, porcelany szkliwionej, marmuru i szkła
Mozaika Fisk to ręcznie wykonana dekoracja ścienna. Inspiracją do jej powstania było środowisko wodne – jezioro. Różnorodne, mieniące się w świetle materiały użyte w pracy są nawiązaniem do rozmigotanej w słońcu tafli wody, natomiast zastosowane w abstrakcji formy mogą przywodzić na myśl przedstawicieli świata fauny jeziornego entourage’u. Mozaika jest obsadzona w czarną, stalową ramę malowaną proszkowo. Na odwrocie posiada uchwyty do zawieszenia na ścianie.
IG: instagram.com/studio_tafla/
Magdalena Zarychta, Naczynie na powietrze I, Naczynie na powietrze VII, 2018
technika i materiał: szkło kształtowane na gorąco, wdmuchiwane do przedformy potem kształtowane ręcznie, łączone z kolorowymi barwnikami lub drobinami metalu
Prace są częścią cyklu zatytułowanego „Naczynia na powietrze” i przedstawiają formy o nieregularnych kształtach, wykonane z grubego, przezroczystego szkła. Oddziałują swoją wielkością i masą, wydają się żyć swoim niezależnym życiem poprzez drgającą strukturę zamkniętą w szklanych formach.
W masywnych, grubych ścianach Naczynia na powietrze I uwiecznione zostały barwne linie. Czasem rozlały się obejmując niemal całą wysokość figury, czasem tylko ozdobiły ją delikatnymi smugami czy plamkami. Uwypuklają one smukłość formy, przydając jej lekkości. Dodają dynamiki, zdając się spływać powoli po ściankach lub wystrzeliwać z dna ku szczytowi naczynia.
Kolor w Naczyniu na powietrze VII jest skutkiem wydzielania się tlenków metali, co dzieje się w wysokiej temperaturze, podczas procesu kształtowania. Barwy powstały po połączeniu kolorowych tlenków z masą szkła podczas procesu wdmuchiwania do formy. Nie stanowią ornamentu na ich powierzchni, a integralną część struktury.
IG: instagram.com/magdalenazarychta.artist/
4. haratyk X NÓW, ul. Tamka 36
Jakub Święcicki, linen_knots_002, linen_knots_003, 2024
technika i materiał: makrama żebrowa z bawełnianego sznura i lnianej dratwy
Linen_knots to dwustronne makramy żebrowe, stanowiące kontynuację i rozwinięcie autorskiej kolekcji tkanin „Knot”. Inspiracją do stworzenia serii stała się realizowana przez rzemieślnika rezydencja badawczo-artystyczna, związana z surowcem na terenie lnianych pól i zakładów obróbki włókien we Francji. Zrównoważone wykonanie tkaniny nie wygenerowało żadnych odpadów poprodukcyjnych, a sam proces miał charakter mocno medytacyjny.
IG: instagram.com/_kuba_swiecicki/
Beata Wietrzyńska / In Weave, Kreski, z serii Bauhaus Inspired, 2023
technika i materiał: tkanina podwójna, inaczej dwuosnowowa, z lnu i wełny
Panele Kreski zostały utkane na lnianej osnowie w technice tkaniny podwójnej. Mają dwa rodzaje wątku – surowy i połyskujący len oraz matową, bardziej szorstką wełnę. Dyptyk jest elementem serii tkanin inspirowanych wzornictwem Bauhausu – bazuje na prostych, graficznych formach, ma swój powtarzalny rytm wzoru i kolorów. Tkaniny są dekoracyjne – mogą zawisnąć na ścianie, ale zgodnie z duchem Bauhausu mają też praktyczne zastosowanie – jako bieżnik na stole. Każdy z paneli ma swój niepowtarzalny, dwustronny wzór. Z jednej strony dominuje wełna i bardziej nasycone kolory, z drugiej – len w kolorze naturalnym. Jeden z brzegów zakończony jest wytkanym na krośnie tunelem, w który można wsunąć listewkę umożliwiającą zawieszenie na ścianie.
Przędza wełniana wykorzystana w projektach Bauhaus inspired pochodzi z końcówek serii włoskich producentów. Z perspektywy producenta jest niemożliwym do wykorzystania w produkcji odpadem, zaś z perspektywy tkaczki – pełnowartościowym surowcem. Wykorzystanie tych włókien w projektach tkanin unikatowych jest zgodne z duchem less waste.
5. elfjoy X NÓW, ul. Tamka 36
Filomena Smola, Bliżej, 2021
technika i materiał: szkło dmuchane, ręcznie formowane
Brak i tęsknota zamieniają się w kształty, przybierają konkretne formy. Dotkliwa samotność i dojmująca potrzeba bliskości mogą silnie przyciągać, ale zatrzymuje je lęk i odpycha sprzeciw przed zależnością, pochłonięciem i zniszczeniem. Rozpaczliwie szukamy ukojenia w bliskości, idealnego zespolenia, jednak krucha nadzieja na kontakt ulatuje i zamienia się w nieznośnie brzmiący smutek, chowa się za szklaną kopułą.
Czym będzie świat, w którym nikogo nie słychać, nikt nikogo nie dotyka, na nikogo nie patrzy.
IG: instagram.com/filomenasmola/
6. SARNA DESIGN X NÓW, ul. Mikołaja Kopernika 23
Huba, Szkatułka kurinuki No.132/23, Szkatułka kurinuki No.166/23, 2023
technika i materiał: technika kurinuki z wykorzystaniem kamionki i szkliwa na bazie lokalnego kamienia i popiołu z różnych gatunków drzew
Szkatułki wykonane są w technice zwanej kurinuki, wywodzącej się z Japonii. Jest to rzadko spotykana technika. Obiekty są rzeźbione w litej bryle poprzez odcinanie i odrywanie fragmentów gliny tak, by zachować jej charakterystyczną, surową strukturę. Następnie obiekt jest rozcinany i wydrążany w środku. Powstała szkatułka służy do przechowywania drobnych przedmiotów lub kadzidła. Inspiracją dla form tych szkatułek jest geologia. Twórcy starają się wydobyć całe spektrum faktur gliny, która jest nie tylko miękka i plastyczna, ale może być też ziemista i szorstka jak skały. Transparentne szkliwo służy do podkreślenia uzyskanej faktury. Powstało ono z lokalnego kamienia, gliny i popiołu drzewnego według autorskiej receptury. Charakterystyczną cechą takiego szkliwa jest delikatna krakelura oraz tendencja do spływania w formie kropli podczas wypału. Zielonkawy odcień uzyskuje się dzięki odpowiedniej technice wypału w piecu na drewno. Wypał trwa przeciętnie 24 godziny, a temperatura dochodzi do 1250 stopni Celsjusza.
IG: instagram.com/huba.studio.ceramics/
7. SOUL HAIR BY SANDRA KPODONOU X NÓW, ul. Tamka 49
Robert Wieczorek, Fidem, 2019
technika i materiał: tkanina jutowa wykonana w technice mieszanej – splot diagonalny, odwrócony sumak
Jest to jedna z trzech części tryptyku Cyklu Wiara, Nadzieja, Miłość, który jest częścią większego cyklu “Ołtarze niekościelne”. W tym cyklu autor skupił się na możliwościach rzeźbiarskich w tkaninie. Poprzez użycie splotów sumaka odwróconego i diagonalu uzyskał płaskorzeźbowy, reliefowy efekt, który uczynił z płaskiej tkaniny trójwymiarową. Inspiracją do powstania tego cyklu jest fascynacja do przetwarzania i poszukiwania nowoczesnego przekazu uniwersalnych wartości, którymi powinien kierować się człowiek.
IG: instagram.com/robertwieczorekart/
Cyryl Zakrzewski, Organoid II, 2024
technika i materiał: rzeźba w sklejce brzozowej
Rzeźba z funkcją świecenia. Jest to jedna z pierwszych rzeźb cyklu dla którego motywem przewodnim jest pojęcie materii ożywionej. Obiekt ma emanować czystą siłą życiową w bezpostaciowej formie, uchwycony w momencie swobodnego rozrostu lub przepoczwarzania może być wszystkim jednocześnie będąc niczym, jest czystym potencjałem, który dopiero w przyszłości przybierze doskonałą formę i funkcję jeśli zajdzie taka potrzeba.
IG: instagram.com/cyrylz_design/
8. Atelier HAWROT X NÓW, ul. Mikołaja Kopernika 8/18
Aleksander Oniszh, Chunky, 2022
technika i materiał: lite drewno bukowe kształtowane ręcznie i maszynowo
Tartaruga, Basen, 2023
technika i materiał: ręcznie tkany kilim z wełny z recyklingu i wełny ręcznie barwionej, na osnowie bawełnianej
Kilim wełniany BASEN to ręcznie wykonana tkanina dekoracyjna z kolekcji NORD-SUD, zaprojektowana przez Wiktorię Podolec. Kolekcja jest zapisem wspomnień z podróży; wypadkową wielu kolorów, zapachów, nieuchwytnych emocji, kadrów zapisanych jedynie w pamięci. To próba konfrontacji zupełnie różnych przeżyć dwóch bliskich sobie osób; twórcza, nostalgiczna wyprawa w celu uchwycenia świateł północy i palącego południowego słońca.
Jadzia Lenart i Wika Podolec latami zbierały inspiracje, wielokrotnie powracając do ukochanych miejsc. Wspomnienia zostały przelane na papier, a następnie nitka po nitce utkane w formę kilimu. Sam kilim jest tkaniną długowieczną i ponadczasową, co sprawia, że tkaniny z kolekcji NORD-SUD stały się swoistymi pocztówkami czy osobistymi pamiątkami z podróży.
Przędza wełniana wykorzystana do tkania została pozyskana z recyklingu. Jest ona pozostałością po masowej produkcji dywanów i nie ma możliwości ponownego wykorzystania jej w przemyśle. Jest jednak doskonałym surowcem do pracy ręcznej. Wybór techniki kilimowej pozwala też na zminimalizowanie ilości odpadów z jednej tkaniny do niecałej garści biodegradowalnych ścinek wełny i bawełny. Część przędzy wełnianej została farbowana ręcznie, dlatego każdy egzemplarz może mieć delikatnie inną teksturę i odcień w obrębie każdej z plam koloru.
