Stowarzyszenie Nów. Nowe Rzemiosło zaprasza na kolejną odsłonę projektu X NÓW. Współczesne polskie rzemiosło zagościło w przestrzeni Domoteki, największego w Polsce centrum wyposażenia wnętrz.
X Nów to seria wystaw nowego rzemiosła w lokalach usługowych. Podczas zeszłorocznej, pierwszej edycji sztuka i rzemiosło gościły w ośmiu punktach – butikach, cukierniach, sklepach – zlokalizowanych przy ulicach Mokotowskiej i Koszykowej w Warszawie. Podczas tej odsłony prace twórczyń i twórców zrzeszonych w Nowiu zostały zaprezentowane w Domotece, a jeden z lokali tego Centrum zamienił się w tymczasową przestrzeń wystawienniczą.
Ekspozycja jest okazją do wglądu w świat unikatowego, autorskiego rzemiosła wykonanego w pracowniach rzemieślniczek i rzemieślników należących do Stowarzyszenia Nów. Nowe Rzemiosło. Na wystawie prezentujemy wysokiej jakości meble, tkaniny, obiekty użytkowe i dekoracyjne z drewna, szkła, ceramiki i metalu. Wszystkie stanowią elementy wystroju wnętrz, jednak ich pochodzenie jest inne niż przedmiotów dostępnych w ofercie sklepów działających w Domotece. Różnica nie wynika jedynie z zastosowanych technologii czy skali produkcji. Ważne jest osobiste zaangażowanie twórców w cały proces wytwarzania – od pierwszych szkiców, poprzez próbki i prototypy, do gotowego dzieła. W rezultacie obiekty stają się materialnym zapisem ich indywidualnego charakteru, doświadczenia, wiedzy i pamięci ciała, zdobywanych w trakcie wieloletniej pracy z materiałem i potrafią w szczególnie osobisty sposób trafiać do odbiorców.
Rzemieślnicy i rzemieślniczki: Kalina Bańka-Kulka, Anna Bera, Katarzyna Harasym, Huba, Olga Milczyńska, Monika Skorupska/Mosko Ceramics, Aleksander Oniszh, P55 Mirrors, Jakub Przyborowski, Marcin Skalski, Square Drop, Jakub Święcicki, Tartaruga, Beata Wietrzyńska/In Weave, Cyryl Zakrzewski, Magdalena Zarychta
Miejsce: DOMOTEKA, ul. Malborska 41, Warszawa
Wystawa czynna:
10.05 – 30.06.2024
pon. – sob. 10:00 – 21:00
Partner wydarzenia: Domoteka
Patronat medialny: Vogue Living
Kuratorzy: Anna Bera, Jakub Przyborowski
Oprawa graficzna: Piotr Kołakowski
Zdjęcia: Matylda Polak
Prace na wystawie:
1. Kalina Bańka-Kulka, kryształowe obiekty SMOG, 2019
technika i materiał: ręcznie dmuchane i szlifowane szkło kryształowe
Delikatne, zdobione ręcznym szlifem kryształowe naczynia ukazują kruchość industrialnych, ciężkich, dymiących konstrukcji, które przyczyniają się do zanieczyszczenia powietrza. Niegdyś były one nieodłączną częścią przemysłu szklarskiego w Polsce. Projekt upamiętnia zlikwidowane huty szkła, nawiązując do miejsc w których dziś pozostały tylko wyłączone z użycia kominy.
IG: instagram.com/kalinabankakulka/
2. Anna Bera, krzesło Shape N.2, 2019
technika i materiał: ręcznie rzeźbione drewno olchowe
Projekt krzesła powstał niejako przy okazji. Artystka sfrustrowana i rozczarowana niepowodzeniami w pracy nad innym obiektem zaczęła swobodnie bawić się formą w oprogramowaniu 3D. W ten sposób, w zaledwie kilka chwil powstał projekt krzesła z kolekcji “Shape”. Jego forma jest wynikiem frustracji i radości z uwolnienia się od ograniczeń. Obiekt jest wyrazem czystej ekspresji. „Shape N.2” pomimo nietypowych proporcji, które kojarzą się z meblami dziecięcymi jest pełnowymiarowym krzesłem.
IG: instagram.com/annabera_/
3. Katarzyna Harasym, wazony z serii Neokryształy, 2023/2024
technika i materiał: slumping i piaskowanie szkła kryształowego
Ideą serii Neokryształy jest nadanie nowej formy i życia starym podniszczonym naczyniom kryształowym. Na skutek podgrzewania palnikiem topią się i są swobodnie kształtowane przez artystkę. Egzemplarze tworzone w ramach serii mogą być błyszczące lub matowione w procesie piaskowania, a także barwione przez farbę emaliową wtopioną w szkło. Używana technika sprawia, że niemożliwe jest dokładne powtórzenie żadnego egzemplarza. Każdy następny jest unikatem.
IG: instagram.com/harasymkaska/
4. Huba, wazon No.138/23, 2023
technika i materiał: terakota nieszkliwiona, wazon toczony na kole, wypalony w prymitywnym piecu na drewno
Czarny wazon będący interpretacją koreańskiej butli maebyeong, zwyczajowo używanej do ekspozycji kwitnących gałęzi śliwy. Elegancka forma tradycyjnie zarezerwowana dla szkliw seladonowych w kolorze subtelnej zieleni zestawiona jest tu z materiałem, jakim jest czarna ceramika, wytwarzana od tysięcy lat w prymitywnych piecach w wielu rejonach świata – także w Polsce. Powierzchnia wazonu nosi ślady płomieni i ma surową, matową fakturę. Czarna ceramika jest rodzajem terakoty i jest porowata, stąd wazon zaimpregnowano woskiem pszczelim w celu nadania wodoszczelności – nadaje się do trzymania żywych kwiatów.
IG: instagram.com/huba.studio.ceramics/
5. Huba, wazon No.139/23, 2023
technika i materiał: terakota nieszkliwiona, wazon toczony na kole, wypalony w prymitywnym piecu na drewno
Czarny wazon z wąską szyjką został wypalony w prymitywnym piecu na drewno. Na jego powierzchni uwiecznione są ślady pozostawione przez płomienie. W zależności od miejsca kolor waha się od srebrzystego przez ochrę po czerń. Czarna ceramika jest porowata, stąd wazon zaimpregnowano woskiem pszczelim w celu nadania wodoszczelności – nadaje się do trzymania żywych kwiatów.
IG: instagram.com/huba.studio.ceramics/
6. Olga Milczyńska, obiekt ceramiczny Patera, 2023
technika i materiał: kamionka formowana ręcznie, angobowana i szkliwiona
Obiekt jest częścią kolekcji KUNSTKAMERA. Pod tą nazwą kryją się zbiory osobliwości popularne w XVI i XVII wieku, będące oznaką zachwytu nad wspaniałością świata natury.
Naczynie może służyć jako patera na owoce lub przysmaki, choć najlepiej ją oglądać odwróconą do góry dnem. Wtedy widać ją w całej okazałości. Skomplikowany wzór naczynia widać w pełni, gdy zrezygnuje się z jego używania. Jest ono zbudowane z mniejszych elementów, których łączenie wymaga wielu godzin pracy i dużej precyzji. Patera jest więc rzemieślniczym wyzwaniem. Jednocześnie dała początek serii zupełnie nowych, trochę szalonych obiektów. Teraz stanowi najcenniejszą, najbardziej nietypową część zbioru osobliwości KUNSTKAMERA.
IG: instagram.com/olga.milczynska/
7. Olga Milczyńska, obiekt ceramiczny Ukwiał, 2023
technika i materiał: kamionka formowana ręcznie, angobowana i szkliwiona
Obiekt jest częścią kolekcji KUNSTKAMERA. Pod tą nazwą kryją się zbiory osobliwości popularne w XVI i XVII wieku, będące oznaką zachwytu nad wspaniałością świata natury. Organiczny kształt przypomina wymarłe lub fikcyjne gatunki podwodnych roślin. Każda praca, tak jak każda roślina jest wyjątkowa. Wykonana ręcznie praca wymaga sporo precyzji i dobrego wyczucia materiału. Obiekt wykonany ręcznie, z ciemnej gliny kamionkowej częściowo pokrytej białym szkliwem. Każdy wazon Ukwiał jest sygnowanym unikatem.
IG: instagram.com/olga.milczynska/
8. Monika Skorupska/Mosko Ceramics, świeczniki KLUK, 2024
technika i materiał: glina barwiona w masie, formowana ręcznie, nieszkliwiona
Świecznik na trzy świece. Praca stoi w opozycji do serii Fluido, która wykończeniem z platyny i srebra była bardzo zdobnicza, tymczasem nowy obiekt zaskakuje swoim minimalistycznym wyglądem. Praca powstała w spontanicznym, rzeźbiarskim procesie z gliny barwionej w masie. W założeniu jest konstrukcją modułową, zestawianą z unikatowych form.
IG: instagram.com/moskoceramics/
9. Aleksander Oniszh, stołek Stump Stool, 2023
technika i materiał: drewno klonu kanadyjskiego i orzecha amerykańskiego, laminowane, kształtowane ręcznie i maszynowo
Stump Stool jest jednocześnie abstrakcyjnym obiektem i funkcjonalnym meblem. Nawiązując do tradycji minimalizmu i sztuki ludowej łączy w sobie prostotę i frywolność.
10. P55 Mirrors, lustro Squiggle Blue, 2023
technika i materiał: podlew srebrny na odbarwionym szkle DIAMANT®, czarna płyta MDF
Lustro Squiggle Blue to zabawa formą. Kształt ażurowego zawijasa powstał z twórczych esów-floresów i bazgrołów – swobodnych rysunków projektantki Marty Morawskiej-Omaleckiej, współtwórczyni lustra. Nieregularna w formie powierzchnia lustrzana z naturalnie uzyskanymi szarościami na miękkich, delikatnych brzegach obrazuje sam proces powstawania, gdzie roztwór srebrzący rozpływa się po tafli szkła. Lustro wzbogacone jest energetycznym akcentem błękitu kobaltowego. Nowoczesna obróbka szkła i rzemieślnicza technika srebrzenia tworzą lustro o nieoczywistej formie. Możliwość zawieszenia w czterech różnych kierunkach daje możliwość wyboru i zmiany efektu wizualnego. Forma lustra wpływa na jego silny związek z przestrzenią, w jakiej jest umieszczone, co podkreśla jego wyjątkowy charakter. Lustro jest zarówno funkcjonalnym elementem wyposażenia wnętrza, jak i oryginalną, unikatową dekoracją. Finalista konkursu Dobry Wzór 2023.
11. Jakub Przyborowski, podwójna ława mahoniowa, 2023
technika i materiał: wykonanie ręczne z użyciem tradycyjnych technik stolarskich z drewna mahoniu afrykańskiego (sapele)
Niska ława o rozdwojonym, niesymetrycznym blacie i dynamicznej sylwetce. Mebel może służyć jako siedzisko lub stolik kawowy. Podwójna ława powstała bez sprecyzowanego projektu, w oparciu wyłącznie o ogólne założenia dotyczące funkcji mebla i jego charakteru. W czasie pracy autor kierował się intuicją, pozwalając sobie na spontaniczne decyzje i dając prowadzić się ręcznym narzędziom stolarskim. Efektem jest minimalistyczna, ale monumentalna, geometria o prostych, czystych liniach. Mebel zdaje się ledwo dotykać podłoża dzięki głębokim fazowaniom na krawędziach nóg. Detalem przykuwającym uwagę są również ręcznie wycinane skośne połączenia palcowe, łączące powierzchnię blatów z nogami, będące zapisem godzin rzemieślniczej pracy.
IG: instagram.com/jakub_przyborowski/
12. Marcin Skalski, świeczniki z kolekcji Tenebr, 2024
technika i materiał: kuta, spawana i szlifowana stal, toczone i ebonizowane drewno
Świeczniki nawiązują do XVI-wiecznego malarstwa portretowego, przedstawiającego postacie w kryzach i czarnych długich szatach. Nazwa kolekcji pochodzi od nurtu zwanego “tenebryzmem”, w którym twórcy operowali zdecydowanym światłocieniem.
IG: instagram.com/stonesforge/
13. Square Drop, etażerka ciemna z kolekcji Oddity, 2024
technika i materiał: lite drewno jesionowe, bejcowane, śruba stalowa w odlewem żeliwnym
Etażerka jest nawiązaniem do mebla o kilku kondygnacjach i otwartych półkach, który pojawił się we Francji w 2. połowie XVIII wieku. Dzięki regulacji wykręcanego blatu, tradycyjna forma etażerki została tu połączona z formą stolika pomocniczego, co znacznie rozszerza jego funkcjonalność. Projekt kolekcji Oddity – Studio Kosmos Project (2020-2021). Kolekcja nagrodzona MUST HAVE na Łódź Design Festival w 2021 roku.
14. Jakub Święcicki, pufa z serii Monostriped landscape, 2022
technika i materiał: technika faux chenille quilt z użyciem bawełny i lnu (pokrycie), wypełnienie z pianki poliuretanowa
Zainspirowana naturą pufa z serii Monostriped landscape może być wykorzystywana także jako stolik pomocniczy. Wykonane z materiałów dead-stockowych pokrycie w technice faux chenille quilt jest reliefowe i nietuzinkowe w dotyku. Regularne przeszycia wzoru zostały zaburzone przez swobodnie wiszące, sprute nitki tkanin.
IG: instagram.com/_kuba_swiecicki/
15. Tartaruga, kilim DOMKI z kolekcji NORD-SUD, 2023
technika i materiał: ręcznie tkany kilim z wełny z recyklingu i wełny ręcznie barwionej, na osnowie bawełnianej
Kolekcja kilimów NORD-SUD to zapis wspomnień z podróży; wypadkowa wielu kolorów, zapachów, nieuchwytnych emocji; kadrów zapisanych jedynie w pamięci. To próba konfrontacji zupełnie różnych przeżyć dwóch bliskich sobie osób; twórcza, nostalgiczna wyprawa w celu uchwycenia świateł północy i palącego południowego słońca. Przędza wełniana wykorzystana do tkania została pozyskana z recyklingu. Jest ona pozostałością po masowej produkcji dywanów i nie ma możliwości ponownego wykorzystania jej w przemyśle. Jest jednak doskonałym surowcem do pracy ręcznej. Dzięki rzemieślniczej produkcji możemy dać drugie życie tym w pełni wartościowym surowcom. Wybór techniki kilimowej pozwala też na zminimalizowanie ilości odpadów z jednej tkaniny do niecałej garści biodegradowalnych ścinek wełny i bawełny. Część przędzy wełnianej została farbowana ręcznie, dlatego każdy egzemplarz może mieć delikatnie inną teksturę i odcień w obrębie każdej z plam koloru.
IG: instagram.com/tartaruga.studio/
16. Beata Wietrzyńska/In Weave, tkanina Kwadraty granat z serii Bauhaus inspired, 2023
technika i materiał: blokowa tkanina podwójna, len i wełna
Kwadraty to dyptyk z serii tkanin inspirowanych wzornictwem Bauhausu i jego geometrycznymi formami. Tkanina jest dekoracyjna, ale może też mieć praktyczne zastosowanie – jako bieżnik na stole. Utkana na lnianej osnowie, z dwoma rodzajami wątku – lnianym i wełnianym, które różnią się kolorami i fakturą. Jest dwustronna, z jednej strony dominuje wełna, bardziej nasycone kolory, z drugiej – len w kolorze naturalnym. Oba brzegi zakończone są wytkanymi na krośnie tunelami, w które można wsunąć listwę umożliwiającą zawieszenie na ścianie.
17. Beata Wietrzyńska/In Weave, tkanina Kwadraty brąz z serii Bauhaus inspired, 2023
technika i materiał: blokowa tkanina podwójna, len i wełna
Kwadraty to dyptyk z serii tkanin inspirowanych wzornictwem Bauhausu i jego geometrycznymi formami. Tkanina jest dekoracyjna, ale może też mieć praktyczne zastosowanie – jako bieżnik na stole. Utkana na lnianej osnowie, z dwoma rodzajami wątku – lnianym i wełnianym, które różnią się kolorami i fakturą. Jest dwustronna, z jednej strony dominuje wełna, bardziej nasycone kolory, z drugiej – len w kolorze naturalnym. Oba brzegi zakończone są wytkanymi na krośnie tunelami, w które można wsunąć listwę umożliwiającą zawieszenie na ścianie.
18. Cyryl Zakrzewski, stolik Korallion z serii Organic Design, 2024
technika i materiał: ręcznie rzeźbiona, klejona warstwowo sklejka brzozowa
Mebel z serii Organic design.
IG: instagram.com/cyrylz_design/
19. Magdalena Zarychta, forma dekoracyjna Naczynie na powietrze V, 2020
technika i materiał: szkło kształtowane na gorąco, wdmuchiwane do przed-formy, potem kształtowane ręcznie, łączone z elementami metalu
„Naczynia na powietrze” przedstawiają formy o nieregularnych kształtach, wykonane z grubego, przezroczystego szkła. Oddziałują swoją wielkością i masą, wydają się żyć swoim niezależnym życiem poprzez drgającą strukturę zamkniętą w szklanych formach. W części prac pojawia się graficzna struktura, powstała przy zetknięciu tlenków metali z gorącym szkłem. Szklane formy zakończone są małym otworem, który pozwala na przechowywanie głównie zamkniętego w nich powietrza.
IG: instagram.com/magdalenazarychta.artist/
20. Magdalena Zarychta, forma dekoracyjna Od(ś)ciski IX, 2023
technika i materiał: szkło kształtowane na gorąco, wdmuchiwane do przed-formy, potem kształtowane ręcznie i odciskane w płaskorzeźbie
Tak jak w kamieniach odciskają się ślady przeszłości, gdy powstają skamieliny, tak i szkło Magdaleny Zarychty naznaczone zostaje organicznym stemplem. Artystka wykorzystuje do tego celu różne botaniczne znaleziska, ale także własne płaskorzeźby i reliefy. Eksploruje możliwości różnych faktur, sprawiając, że to one same w sobie stają się kluczowym elementem rzeźbiarskiej kompozycji. To kolejna wspaniała właściwość szkła, które nie tylko daje się dowolnie formować, ale też odbija obce struktury, pozwala naznaczać się i zatrzymuje w sobie odcisk tego, co znacznie bardziej ulotne.
